W tyskim sporcie wyczynowym przełomową datę stanowi 20 kwiecień 1971 roku, kiedy to powołano Górniczy Klub Tychy. Powstał on w wyniku połączenia klubu "Polonia" Tychy, kilku sekcji "Górnika" Wesoła i sekcji hokejowej "Górnika" Murcki. Niektóre z włączonych do GKS zespołów odnosiły już wcześniej liczące się sukcesy; dla przykładu hokeiści z Murcek zdobyli dwukrotnie Puchar Polski w 1967 i 1971 roku. Społeczność Murcek i Wesołej dumne ze swych sportowców, po włączeniu miejscowych klubów do tyskiego wielosekcyjnego giganta poczuły się okradzione z lokalnego dorobku. Sposób powstania GKS Tychy był jednak rzeczą charakterystyczną dla tamtych czasów, bowiem nastąpił w wyniku podjęcia stosownej uchwały przez Komitet Powiatowy PZPR w sprawie rozwoju turystyki i sportu w mieście Tychy. Powołanie dużego, wielosekcyjnego klubu było wyrazem ambicji lokalnych władz oraz działaczy sportowych, których marzeniem było wprowadzenie tyskich sportowców do pierwszoligowych lig różnych dyscyplin sportowych. Klub obejmował swoim zasięgiem część powiatu tyskiego, działał dzięki opiece finansowej okolicznych kopalń w Wesołej, Lędzinach i Bieruniu Nowym. Niektóre sekcje klubu miały swoje siedziby właśnie przy kopalniach, inne mieściły się w samych Tychach.
W tym czasie miasto było już znacznie lepiej wyposażone w obiekty sportowe. Oprócz starego, zmodernizowanego stadionu w sąsiedztwie osiedla "A" wybudowano nowy stadion przy ulicy Endelsa (dziś ulica Edukacji) z trybunami dla 20 tysięcy widzów. Wzniesiono również halę sztucznego lodowiska, zbudowano kryty basen.
W 1973 roku GKS Tychy skupiał ponad sześciuset zawodników w siedmiu sekcjach sportowych. Najbardziej znaczące w dziejach klubu były sekcje piłki nożnej, hokeja na lodzie i sekcja zapaśnicza oraz lekkoatletyczna. Piłkarskie sukcesy przyszły stosunkowo szybko. GKS Tychy w 1973 roku awansował do II ligi, a w 1974 roku do I ligi. Entuzjazm ogarnął miejscowych kibiców w 1976 roku, gdy tyscy piłkarze zdobyli tytuł wicemistrza Polski. Efektem tego był wyjazd Romana Ogazy wraz z polską reprezentacją na IO w Montrealu w 1976 roku. Polska drużyna zdobyła tam srebrny medal i w ten sposób po raz pierwszy medal olimpijski trafił do tyskiego klubu. Niestety, krótko później najlepszych piłkarzy podkupiły inne kluby, a GKS spadł do II ligi (1977 rok), a następnie do III ligi.
Później piłkarzom wiodło się różnie. W sezonie 1992/93 powrócili do II ligi, by po roku ponownie spaść do III ligi. Pod koniec lat 90-tych do Tychów zawitała I liga. Stało się to za sprawą pana Piotra Bullera. Także za sprawą tej samej osoby rozwiązano klub z powodu długów. Jeszcze przed rokiem 2000 założono klub GKS Tychy ’71 i zgłoszono go do rozgrywek piłkarskich. 18 czerwca 2008 roku, po blisko 10 latach gry na piłkarskich peryferiach, GKS Tychy awansował na szczebel centralny do nowej II ligi. W lipcu 2008 roku Górnośląski Klub Sportowy Tychy ’71 powrócił do pierwotnej nazwy - Górniczy Klub Sportowy Tychy oraz do historycznego herbu.
W 2006 roku z GKS Tychy połączył się FKR Jachym Tychy, który awansował do I ligi piłki nożnej halowej. W 2007 roku dokooptowano siatkarzy Rodakowskiego Tychy, którzy występują w III lidze.
Od 1 lipca 2011 sekcjami piłki nożnej, hokeja na lodzie, a także koszykówki zarządza spółka Tyski Sport S.A.
19 maja 2012 roku po 18 latach przerwy piłkarze GKS Tychy awansowali na drugi szczebel rozgrywkowy w Polsce.
Nazwy: (1971) GKS Tychy [fuzja Polonii Tychy, Górnika Wesoła i Górnika Murcki] -> (13.07.1976) [fuzja z Górnikiem Lędziny, później rozwiązana] -> (1996) Sokół Tychy [fuzja z Sokołem Pniewy] -> (1997) [rozpad fuzji]; (sierpień 1997) TKS Tychy -> (wiosna 2000) GKS [Górnośląski Klub Sportowy] Tychy ’71 -> (lipiec 2008) GKS [Górniczy Klub Sportowy] Tychy
